Oud en nieuw

De jaarwisseling ligt al weer een poosje achter ons en wat dat betreft is het duidelijk; 2012 is oud en 2013 is nieuw. In de fotografie zijn ook wel van deze scheidslijnen te trekken maar daar ligt het, zeker gevoelsmatig, iets genuanceerder.

Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: ”Analoog is oud en Digitaal is nieuw”, maar omdat talloze mensen om allerlei redenen nog met analoge apparatuur werken, gaat deze vlieger niet helemaal op. Ikzelf ben ook nog steeds geïnteresseerd in analoge camera’s, maar dan vooral de historische camera’s. Van alle andere ben ik langzaam afscheid aan het nemen. Zo heb ik een paar maanden geleden mijn Hasselblad 500C (waar ik vroeger trouwreportages en portretten mee maakte) + enkele lenzen + polaroid-achterwand, et cetera. verkocht voor een ‘appel en een ei’ . Indertijd heb ik daar alles bij elkaar meer dan 10.000 gulden aan uitgegeven, maar helaas is van die waarde weinig overgebleven (marktwerking J).

Voornaamste reden voor verkoop is dat ik geen zin meer heb om in de Doka te gaan te zitten. Er was natuurlijk een alternatief om alleen de negatieven te ontwikkelen en deze vervolgens te scannen voor verdere digitale bewerking,  maar dan kun je ook niet met een goedkoop flatbed-scannertje aankomen. Wil je kwaliteit behouden dan zal  je een speciale 6x6 scanner moeten gebruiken en deze kosten veel geld (alternatief, dupliceren met macro-objectief). Dus……., i.p.v. het spul te laten verstoffen, met pijn in het hart, toch maar verkocht aan een handelaar in 2^e hands fotoapparatuur.

Eigenlijk om dezelfde reden heb ik een paar jaar geleden m’n 4x5 inch Cambo Technische camera inclusief studiozuil verkocht aan een student fotografie. Ook deze had ik graag (puur nostalgische redenen) willen houden, maar in ieder geval heeft de camera nog een tweede, of misschien wel derde leven gekregen en dat ik ook iets waard.

Op dit moment heb ik nog een Durst M601 kleurenvergroter op zolder liggen (ingepakt tegen het stof) en ik kan het niet over m’n hart verkrijgen om hem weg te doen voor een paar rotcentjes, want helaas, ook deze is op de markt weinig meer waard. Misschien voor de kleinkinderen? Tenslotte zal ie ooit een keer het predikaat ‘antiek’ verdienen!

Groeten,

Hans.